Mr. & Mrs. Visser

Ha Nederland!

Ons Ghana is compleet! Na al onze ervaringen hierhebben we nu eindelijk ook… diarree. Tijd dus voor een rustdag en een nieuwe blog, want er is de afgelopen tijd veel gebeurd.

Afgelopen zaterdag hebben we Dame gekocht. Dame is een heeeeeel schattig (lees: zielig) hondje dat we voor 15 cedi (7,50 euro) op de markt in Bolga hebben gekocht als cadeau voor ons gastgezin. Na aankoop mocht ze in de mand voorop de fiets en 40 minuten met ons mee naar huis hobbelen. Na twee bakken rijst en tizet was het beestje al aanzienlijk minder zielig, een stuk dikker en opeens bordenvol leven! Het gezin was er erg blij mee, en vooral Michel heeft zich enorm om dame bekommerd, door haar van hot naar her te verslepen aan haar touw, en met haar te voetballen.

Zondagochtend stonden we om zeven uur op en was het op de compound al een grote drukte. Verschillende vrouwen van de kerk waren aan het koken, er werd eten en drinken voor dik tachtig man bereidt. Het feestmaal zou gaan bestaan uit rijst met een saus van peper, tomaat, nog meer peper en stukken schaap (lekker, maar wij vinden het letterlijk een ‘scheitbeest’). We hadden speciaal voor deze dag kleren laten maken. Een blouse en een jurk uit dezelfde stof. Als twee blanke Ghanezen gingen we, na uren gewacht te hebben, naar de kerk. Deze zondag zou de dienst ‘vroeg’ beginnen, maar het werd uiteindelijk half twaalf voordat ook wij naar de kerk gingen. Aan het einde van de gewone kerkdienst begon onze trouwerij. Je kunt de trouwerij qua ingrediënten een beetje vergelijken met hoe het gaat in Nederland, alleen de uitvoering is wat anders. Een kort preekje over het huwelijk (al was hier wel veel meer aandacht voor het belang van het krijgen van kinderen), een trouwbelofte, een trouwacte met getuigen, en een zegen. Voor het eerst hier in Ghana mochten we elkaar in het openbaar zelfs kussen! Een beetje onwennig… maar we waren getrouwd! Een koor zong ons toe, er kwamen verschillende profetieën over het krijgen van kinderen… en nog meer kinderen. En we kregen cadeaus: geld, 20 eieren en een gigantisch stuk zeep! Aan het einde werd het eten in zakjes uitgedeeld en ging iedereen naar huis. We vonden deze trouwerij een bijzondere en erg mooie gebeurtenis. Stiekem wel jammer dat jullie (lezers) er niet bij konden zijn, maar we doen het komend jaar in Nederland lekker nog een keertje hoort! :-D

Maandag moesten we helaas afscheid nemen van onze familie. Ook voor Douwe was het ondertussen wel echt familie geworden. Na het maken van een familiefoto kregen we nog een zelf gevlochten mand en wat armbandjes cadeau. Het daaropvolgende afscheid was wel even lastig, niet alleen voor ons maar ook duidelijk voor Mama Rose en Jessica, die het ook niet meer droog hielden. Een beetje stil reisden we via Bolga naar Tamale, wetende dat het erg goed was geweest om in Nyariga te zijn.

03.30 uur. De wekker gaat. Eenmaal buiten klinkt er een massaal gezoem over Tamale. Het is ramadan, en de vele Moskeeën in de voornamelijk Islamitische stad roepen op tot gebed. Indrukwekkend. Om 04.14 zijn we op het busstation. Het is donker, druk en wel een klein beetje griezelig. Nu hopen en wachten op een ticket. 06.00 de bus naar Wa verschijnt, helaas hij zit vol. 06.30 uur: de tweede bus komt, we hebben eindelijk een bus ticket kunnen komen, en… vertrekken naar Mole Natural Park; we gaan op safari! De reis an sich (wat een rot weg!) was al een beleving, maar eenmaal in het park was het helemaal geweldig! We hadden geluk: we mochten gratis met twee Nederlanders mee op jeep safari. Begeleid door een ranger met geweer trokken we eropuit: bavianen, wrattenzwijnen, prachtige vogels, antilopen en… 11 gigantische olifanten. We kwamen tot op 30 meter van de beesten. Wauw! :-D Het maakte de reis helemaal goed! Na een korte nacht in het hotel gingen we om 4.00 uur weer met een bus terug naar Tamale. Hier zijn we nu twee dagen even aan het bijkomen.

Morgen, vrijdag, vertrekken we naar het zuiden. We slapen in Sunyani bij het kindertehuis waar Corina en Anniek (zussen Janita) een paar keer zijn geweest. Zaterdag reizen we dan door naar Cape Coast. Zondag gaan we een wandeling maken door Kakum (door de boomtoppen) en naar een dierenopvang voor apen en krokodillen. Maandag gaan we naar Elmina: het slavenfort (waar ook Nederland een aandeel heeft gehad) en een museum over Slaven, de VOC en Java. Dinsdagmiddag vertrekken we naar het vliegveld in Accra waar we de nacht doorbrengen. Douwe vliegt rond 06.00 uur naar Nederland, Janita pas rond 13.00 uur naar Liberia.

Het gaat dus nog steeds goed met ons, we doen leuke dingen, we voelen ons na een korte lichamelijke dip al weer wat beter. Wel kijken we erg op tegen het afscheid komende woensdag. Dit drukt wel een beetje, maar al met al kijken we nu al terug op een onwijs toffe tijd samen in Ghana!

Liefs