Uit logeren
Blijf op de hoogte en volg Janita
27 September 2012 | Liberië, Gbarnga
Lieve Lezers,
Hier een kort verhaaltje en lekker veel foto's vanaf mijn logeeradres in Gbarnga. Vandaag ben ik 'geadopteerd' door een Duitse man en vrouw (Heri & Christa) die hier al drie jaar zijn voor werk dat ze doen, en mij hebben opgevangen nadat het afgelopen dagen niet zo goed met mij ging.
Deze mensen hebben een heerlijke huis met keuken, waar ik vanavond fijn gehakt heb gebraden, uien heb gesneden en met wat kruiden een sausje voor bij de pasta heb gefabriceerd. Vervolgens hebben we gezellig met elkaar gegeten en had ik zelfs een glas rode wijn! Heerlijk om even te koken, heerlijk om even aan een gedekte tafel te eten, en nog fijner om even op een heel andere plek te zijn. Op deze plek probeer ik alle verschrikkelijke verhalen en verdrietige dingen die ik de afgelopen weken gehoord en gezien heb een plekje te geven, zodat ik hopelijk na het weekend weer met hernieuwde energie aan de slag kan. Liberia is namelijk toch wel een stukje heftiger dan dat ik ooit beseft heb. Het meest lastige daaraan is dat de idealist in mij langzaam aan het verdwijnen is, want hier besef ik pas hoe ontzettend lastig het is om dit land vooruit te helpen. Hoe langer ik hier ben, hoe meer de complexiteit mij opvalt, en hoe harder ik me afvraag wat ik hier eigenlijk doe.. Hopelijk kan ik daar de komende dagen een antwoord op vinden, zonder dat ik de lasten van alle Liberianen op me schouders neem.
Daarnaast heb ik net lekker foto's terug gekeken om ook weer de mooie kanten van Liberia te zien, en juist deze foto's wil ik graag met jullie delen, zodat jullie niet denken na twee verdrietige blogs, dat het hier allemaal maar narigheid is. Nee, ik heb genoeg kleine zonnestraaltjes (ondanks de enorme regenbuien). Dus ik stop met schrijven, en ik zal korte verhaaltjes schrijven bij de foto's!
Schrijven jullie leuke verhaaltjes terug over Nederland, of andere wetenswaardigheden?
Heel veel liefs vanuit Liberia!
Hier een kort verhaaltje en lekker veel foto's vanaf mijn logeeradres in Gbarnga. Vandaag ben ik 'geadopteerd' door een Duitse man en vrouw (Heri & Christa) die hier al drie jaar zijn voor werk dat ze doen, en mij hebben opgevangen nadat het afgelopen dagen niet zo goed met mij ging.
Deze mensen hebben een heerlijke huis met keuken, waar ik vanavond fijn gehakt heb gebraden, uien heb gesneden en met wat kruiden een sausje voor bij de pasta heb gefabriceerd. Vervolgens hebben we gezellig met elkaar gegeten en had ik zelfs een glas rode wijn! Heerlijk om even te koken, heerlijk om even aan een gedekte tafel te eten, en nog fijner om even op een heel andere plek te zijn. Op deze plek probeer ik alle verschrikkelijke verhalen en verdrietige dingen die ik de afgelopen weken gehoord en gezien heb een plekje te geven, zodat ik hopelijk na het weekend weer met hernieuwde energie aan de slag kan. Liberia is namelijk toch wel een stukje heftiger dan dat ik ooit beseft heb. Het meest lastige daaraan is dat de idealist in mij langzaam aan het verdwijnen is, want hier besef ik pas hoe ontzettend lastig het is om dit land vooruit te helpen. Hoe langer ik hier ben, hoe meer de complexiteit mij opvalt, en hoe harder ik me afvraag wat ik hier eigenlijk doe.. Hopelijk kan ik daar de komende dagen een antwoord op vinden, zonder dat ik de lasten van alle Liberianen op me schouders neem.
Daarnaast heb ik net lekker foto's terug gekeken om ook weer de mooie kanten van Liberia te zien, en juist deze foto's wil ik graag met jullie delen, zodat jullie niet denken na twee verdrietige blogs, dat het hier allemaal maar narigheid is. Nee, ik heb genoeg kleine zonnestraaltjes (ondanks de enorme regenbuien). Dus ik stop met schrijven, en ik zal korte verhaaltjes schrijven bij de foto's!
Schrijven jullie leuke verhaaltjes terug over Nederland, of andere wetenswaardigheden?
Heel veel liefs vanuit Liberia!
-
27 September 2012 - 22:45
Marinda:
Lieve Janita,
Goed dat je even uit logeren bent gegaan, geniet ervan! Heel veel sterkte met het verwerken van al je indrukken. Blijf de idealist in jezelf koesteren, anders raak je verbitterd. Soms lijkt de hoop en het leven ver te zoeken, misschien is het dan alleen nog bij God te vinden?
Sterkte meid!
Veel liefs vanuit Peru,
Marinda -
27 September 2012 - 23:37
Sylvester:
Heey,
Wat naar om te lezen dat het even iets minder is gegaan met je. Je hebt goed geluisterd tijdens de trainingsdagen, want zo gauw het iets minder met ons zou gaan in het buitenland dat we dan er even opuit moesten trekken. Om alles te verwerken en nieuwe energie te vinden in het werk dat we doen En dit heb je gedaan.
Hopelijk heb je weer hernieuwde energie gevonden voor de komende weken.
Heel veel succes nog de komende tijd en ik zie er naar uit om elkaars verhalen te horen.
Liefs uit Palestine,
Sylvester -
28 September 2012 - 00:14
Kirsten:
Lieve Janita,
wat goed dat je even ergens naar toe gegaan bent om wat bij te komen en een beetje afstand te nemen. Het is me ook allemaal wat, zo'n totaal ander land, moeten zoeken naar alles, niks is vanzelfsprekend, en dan ook nog al die verhalen in je opnemen, dat vreet energie volgens mij. (Zelfs in het exotische Engeland voel ik dat haha, hoewel die vreselijk heftige verhalen hier ontbreken en het vooral gaat om veel drank drinkende eerstejaars studenten met heel korte rokjes en heel hoge hakken :p)
Gun jezelf de tijd en de ruimte om te ontspannen en te voelen wat je nodig hebt nu, lief zijn voor jezelf!
Ik denk aan je, stuur je energie en veel liefs!
En een dikke knuffel :) x Kirsten -
28 September 2012 - 08:46
Sylvie:
Wat fijn dat er mensen zijn die je zo lief kunnen opvangen en een beetje voor je zorgen als dat nodig is!!! Ik hoop dat je je gauw weer goed genoeg voelt om met goede moed verder te gaan! Ik geloof dat ik me niet kan voorstellen wat voor verhalen je allemaal te horen krijgt en daar met je meedraagt, heftig hoor!! Zet hem op!!
X Syl -
28 September 2012 - 10:02
Douwe:
Ha vrouw,
Fijn dat je dit ook even deelt. Ik herkende het fijne gevoel van even in een keuken wat kunnen koken helemaal. Weet je nog in Ghana bij Ibrahim dat we even een eitje konden bakken! Dat maakt je vrolijk! :-)
Verder nog één dingetje: 'in mijn zwakte ben ik sterk'. Niet door op jezelf te vertrouwen en heel hard te werken kom je waar je wilt zijn, maar door op het moment dat het niet wil anderen en God om hulp te vragen. Ik ben veel trotser op je dat je nu eindelijk aan de rem getrokken hebt dan op al je harde werken afgelopen paar weken. Lees de reacties van al die mensen op deze blog ook nog eens terug en turf alle keren dat anderen zeggen dat het raar of slecht is dat je nu even een weekend niets voor je onderzoek doet. Oh, schrijft niemand dat?!?! Vaker even rust nemen dus ;-)
Ik ben onwijs trots op je meis!
X -
28 September 2012 - 10:02
Douwe:
Ha vrouw,
Fijn dat je dit ook even deelt. Ik herkende het fijne gevoel van even in een keuken wat kunnen koken helemaal. Weet je nog in Ghana bij Ibrahim dat we even een eitje konden bakken! Dat maakt je vrolijk! :-)
Verder nog één dingetje: 'in mijn zwakte ben ik sterk'. Niet door op jezelf te vertrouwen en heel hard te werken kom je waar je wilt zijn, maar door op het moment dat het niet wil anderen en God om hulp te vragen. Ik ben veel trotser op je dat je nu eindelijk aan de rem getrokken hebt dan op al je harde werken afgelopen paar weken. Lees de reacties van al die mensen op deze blog ook nog eens terug en turf alle keren dat anderen zeggen dat het raar of slecht is dat je nu even een weekend niets voor je onderzoek doet. Oh, schrijft niemand dat?!?! Vaker even rust nemen dus ;-)
Ik ben onwijs trots op je meis!
X -
28 September 2012 - 10:02
Douwe:
Ha vrouw,
Fijn dat je dit ook even deelt. Ik herkende het fijne gevoel van even in een keuken wat kunnen koken helemaal. Weet je nog in Ghana bij Ibrahim dat we even een eitje konden bakken! Dat maakt je vrolijk! :-)
Verder nog één dingetje: 'in mijn zwakte ben ik sterk'. Niet door op jezelf te vertrouwen en heel hard te werken kom je waar je wilt zijn, maar door op het moment dat het niet wil anderen en God om hulp te vragen. Ik ben veel trotser op je dat je nu eindelijk aan de rem getrokken hebt dan op al je harde werken afgelopen paar weken. Lees de reacties van al die mensen op deze blog ook nog eens terug en turf alle keren dat anderen zeggen dat het raar of slecht is dat je nu even een weekend niets voor je onderzoek doet. Oh, schrijft niemand dat?!?! Vaker even rust nemen dus ;-)
Ik ben onwijs trots op je meis!
X -
28 September 2012 - 12:52
Ada:
Ha die lieve Janita,
Jammer dat je het moeilijk hebt, maar ook wel een goed teken. Alles heeft gewoon een keerpunt.Ontzettend goed van je dat je het aangegeven hebt! En je er aan toe geeft.
Zo zie je maar dat ook jij je over mag geven . En zo komt er hulp.
En je hoeft ook niet zo idealistisch te zijn. Gewoon moedig is ook al goed. Jij bent ook niet degene die het land hoeft te veranderen. Je mag er een bijdrage aan leveren. Die bijdrage is misschien nu niet te zien maar als je over een paar jaar een terugblik mag hebben dan kan je misschien een glimp zien van die hele kleine bijdrage die toch zo belangrijk was in dat Grote Geheel.
Weet je nog het verhaal dat ik je vertelde op het strand in Breskens? Van mijn ervaring voor mijn operatie, Over het grote licht, die liefdevolle intelligentie die alles stuurt? jij noemt het God de ander Allah enz. Het is er echt en jij en alles op de aarde en de aarde zelf het hele universum maakt er deel van uit.
Dus Janita, doe maar rustig een stapje terug en wat je kán doen is meegenomen.
Op de foto's is gelukkig ook te zien dat je plezier hebt met de mensen. Humor is net zo belangrijk, dat tilt iedereen boven alles uit! Misschien is toneel iets voor daar?
Hier is alles goed.Het bevalt mij prima zo even zonder werk en mij voor te bereiden op dat wat er komen gaat. Wat dat ook maar mag zijn. Want ook dat valt nu even niet te sturen wat ik ook voor stappen onderneem tot nu toe is het nog niets. Wel voel ik mij steeds sterker in de keuze die ik gemaakt hebt.
Geertje daar gaat het ook goed mee en Sharon is lekker druk met haar opleiding en werk.
Nog een vraagje aan jou of aan wie dan ook die het leest een leuke cryptogram:
EErlijke verdeling voor de hele wereldbevolking.
8 letters.
Lieve Janita, een héle liefdevolle knuffel voor jou van je tante. :)
en van Geertje en Sharon -
28 September 2012 - 21:39
Maaike Zegt:
Hoi Janita Hier weer even een krabel uit Biddinghuizen . Fijn dat je even opgevangen bent, bij die duitse fam . Lekker eten gekookt , vonden ze het lekker ? Wat afleiding is goed , Wij zijn vandaag op de fiets naar Harderwijk geweest . zonnetje scheen .Wij waren naar drielanden ,winkelcentrum ,daar werkt onze kleindochter ,zij is daar leidinggevende ,bij blokker .Je vader was van de week nog bij ons ,papieren op halen voor de kerk Hou je taai he groetjes Fam Wiegersma -
28 September 2012 - 22:17
Ineke:
Hey lieve Janita,
Fijn dat er mensen zijn die voor je zorgen, God zorgt voor je door hen heen. Elke keer als ik je blogjes lees moet ik denken aan een zinnetje uit het nummer Hosanna van Hillsong. Het zegt: Break my heart for what breaks yours, everything I am for your Kingdom's cause, as I walk from earth into eternity.
Je mag weten dat het ook Gods hart breekt wat in Liberia is gebeurd en nog altijd gebeurd, maar dat er altijd hoop is! Ik hoop dat je een goede balans kan vinden tussen je niet laten afstompen en je ook niet verantwoordelijk te voelen voor al het leed.
Dikke knuffel uit Delft en een bidje voor jou. -
29 September 2012 - 18:42
Ada:
antwoord op de cryptogram is : voor iedereen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
