laatste weken in Nederland

Lieve Lezers,

Op dit moment lezen jullie de eerste blog van de nieuwe reis die komen gaat. Door middel van deze blog geef ik de aftrap voor maandenlang leesplezier op mijn reis-weblog, het duurt namelijk nog minder dan twee weken voordat ik het vliegtuig instap en me samen met Douwe naar mijn geliefde continent Afrika begeef. Ghana is het land waar het allemaal weer zal beginnen, Douwe en ik gaan namelijk eerst voor drie en halve week op vakantie naar het mooie Ghana waar we natuurlijk ook mijn lieve gastgezin op gaan zoeken. Een droom die in vervulling komt: mijn gastgezin nog een keer opzoeken en hen eindelijk voorstellen aan mijn lieve Douwe. Vanwege dit deel van mijn reis kan ik niet wachten om in het vliegtuig te stappen, maar helaas zal er op acht augustus een eind komen aan de vakantie in Ghana, en zullen Douwe en ik op het vliegveld in Accra afscheid moeten nemen. Douwe vliegt terug naar Nederland (met hopelijk een hele mooie herinnering, en heel veel foto’s die hij jullie allemaal kan laten zien ;-)), en ik pak die dag het vliegtuig naar een voor mij onbekend land: Liberia.
Ik ben via Kerk en Actie en ICCO uitgezonden naar dit land om daar mijn afstudeeronderzoek voor mijn master te doen. Dit onderzoek richt zich op de landrechten van vrouwen die door het jarenlange conflict in Liberia weduwe zijn geworden. Een heftig onderwerp, maar ook zeker een relevant onderwerp omdat het inzicht geeft in de samenhang tussen conflict en armoede en wederopbouw na een conflict. Voor mijn onderzoek zal ik zowel in Monrovia (de hoofdstad van Liberia) verblijven, als in Gbarnga (een stadje op 3 uur rijden van Monrovia vandaan). Ik ben erg benieuwd wat ik daar ga ontdekken over dit onderwerp, daarnaast ben ik ook gewoon heel benieuwd hoe ik het zelf ga ervaren om in Liberia te wonen. Veel mensen schrikken toch wel een beetje als ik hen vertel dat ik naar dit land ga, ik hoop dat ik ook vooral de mooie kanten van dit land ga zien en dat ik die met jullie kan delen. Gelukkig heb ik in de tussentijd ook al een aantal mensen (niet heel veel maar toch) gesproken die in Liberia zijn geweest en daar goede herinneringen aan hebben. Vaak stelt mij dit gerust, maar toch blijf ik ook Janita die het wel heel spannend vindt om naar een onbekend land te gaan. En toch blijf ik ook Janita met heimwee, wat het ook niet veel makkelijker maakt om weg te gaan. Afgelopen weken is het vooral deze spanning die overheerst en soms een schaduw werpt over mijn voorbereidingen.. Maar goed, ik doe niet aan opgeven, dus ik ga door! Ik zet mijn schouders eronder, en ik ga naar Liberia in het vertrouwen dat het goed is om dat te doen en in het vertrouwen dat het goed komt als ik daar ben, want: ‘Wat de toekomst brengen mogen, mij geleidt des Heren hand. Moedig sla ik dus mijn ogen naar het onbekende land’!

Afhankelijk van mijn toegang tot internet zal ik jullie zoveel mogelijk op de hoogte houden over mijn verblijf in Liberia, en mijn tijd met Douwe in Ghana. Mijn laatste weken in Nederland ga ik vullen met het inpakken van mijn spullen in mijn kamer, het afscheid nemen van mensen, en met genieten van alle vertrouwde dingen in Nederland!

Liefs, Janita