Afrikaantje Spelen
Blijf op de hoogte en volg Janita
25 Augustus 2012 | Liberië, Gbarnga
Als Afrika er eenmaal in zit, gaat het er niet meer uit!
Deze uitspraak van een vriendin, gaat ook helemaal op voor mij. Ik geniet er ontzettend van om op mijn geliefde continent mijn afstudeeronderzoek uit te voeren. En ik geniet er nog meer van dat ik uit de hoofdstad van Liberia ben, en weer lekker in het rurale Afrika sta! Ja, ik ben hier in Gbarnga voor de komende tijd wel op mijn plek. Maar goed, wat maakt het hier zo leuk en wat ga ik de komende tijd doen?
Afgelopen dinsdagavond ben ik veilig in Gbarnga en in mijn guesthouse aangekomen. De volgende ochtend werd ik me bewust van de fijne plek waar ik terecht was gekomen. Ook al voelt het wel wat stom om als antropoloog in een duur guesthouse te zitten, en is mijn kamer wel heel klein en donker, ik ben blij met waar ik zit! ’s Avonds heb ik electriciteit, heb ik een bed waar ik kan slapen en heb ik een wc met pot waar ik gewoon op kan zitten. En overdag ben ik lekker in het veld, waarbij ik zoveel mogelijk ‘Afrikaantje speel’. Deze uitdrukking bedacht ik vanavond, en ook al klinkt het niet echt als een serieuze business, voor mij is dat het wel. Ik doe namelijk mijn best om zoveel mogelijk een Afrikaanse vrouw te worden en om zo goed mogelijk te begrijpen wat het inhoudt om een vrouw in Liberia te zijn. Maar goed, hoe hard ik mijn best doe, hoe mooi mijn haar is ingevlochten, hoe veel ik ook door de modder loop, en hoe hard ik probeer Kpelle te spreken, ik blijf de blanke. Vandaar het ‘Afrikaantje spelen’. Ik word nooit een Afrikaan, maar ik probeer me wel zoveel mogelijk te gedragen! En ik denk dat dat me wel goed afgaat. Samen met Garmai, een vrouw van 32 die mij helpt met mijn onderzoek, meng ik me in allerlei aspecten van haar dagelijks leven. Zo heb ik met haar boodschappen op de markt gedaan, om vervolgens een Afrikaanse maaltijd te bereiden. Ben ik met haar naar vrouwengebedsgroep gegaan, heb ik mijn haar in laten vlechten, en heb ik vanmorgen een workshop van de kerk bijgewoond. Bij al deze activiteiten ontmoet ik weer allemaal andere vrouwen die erg geïnteresseerd zijn in mij en mijn onderzoek, iedereen probeert me dan ook zoveel mogelijk te helpen om met weduwen in contact te komen. Daarnaast heb ik ook gewoon leuke gesprekken over hun leven, zo heb ik vanmorgen echt een heel interessant gesprek gehad over het gebruik van anticonceptie en het krijgen van kinderen. Juist zulke gesprekken, zijn de kleine geniet momentjes van mijn onderzoek in Liberia. Andere dingen zijn het horen van hoe mooi ik wel niet ben (sorry, maar iedereen zegt dat ik beautiful ben), het horen van hoe vriendelijk ik wel niet ben, het welkom geheten worden door de kinderen van Garmai, die naar de weg komen rennen zodra ze me aan zien komen en die vervolgens de hele tijd hand in hand willen lopen, het brood en fruit kopen op de markt, of het ritje op een van de motors (het openbaar vervoer) waarbij mijn benen steeds weer onder de modder spetters zitten doordat het hier regenseizoen is.
De komende dagen zal mijn leven er hier niet veel anders uit zien, zo ga ik morgenochtend naar de kerk, morgenmiddag naar een vrouwen-bijeenkomst, en maandag ga ik naar een dorpje waar een van de weduwen woont die ik ontmoet heb. Ik kijk er erg naar uit om dan ook echt met mijn doelgroep in contact te komen, maar ergens kijk ik er wel tegen op, want hoe mooi Liberia ook is, het blijft een land dat een verschrikkelijke geschiedenis heeft. Het is niet iets dat heel duidelijk aanwezig is, meer verborgen, zoals de ruïnes van huizen die alweer volledig begroeid zijn of beschut door gras en bomen. Of zoals de mensen die vriendelijk naar je lachen, maar die je de meest verschrikkelijke dingen over de oorlog kunnen vertellen. Ook van oorlogsweduwen zal ik deze verhalen te horen krijgen, en ik hoop dat ik de mensen hier op een goede manier mag benaderen wanneer ze hun verhaal vertellen, maar dat ik het zelf ook een goed plekje kan geven. Dit zal iets zijn wat ik nu al aan het leren ben, door alles wat Garmai me verteld heeft, maar het zal ook iets zijn waar ik mezelf ook nog wel tegen kan gaan komen, zeker wanneer ik ontdek dat deze mensen nog steeds in een benarde situatie leven.
Maar goed, hoe dat allemaal zit, dat ga ik de komende weken ontdekken. Voor nu wil ik jullie via de foto’s de mooie kant laten zien van Liberia, om te bewijzen dat het land niet alleen maar een na-oorlogs land is, maar dat het ook ontzettend mooie kanten heeft. De kanten, die maken dat ik van Afrika hou!
Lieve groetjes, Janita
PS. Reageer er maar op los hoe het in Nederland is, want de contacten met Nederland maken het mogelijk dat ik kan blijven genieten van mijn tijd hier!
Deze uitspraak van een vriendin, gaat ook helemaal op voor mij. Ik geniet er ontzettend van om op mijn geliefde continent mijn afstudeeronderzoek uit te voeren. En ik geniet er nog meer van dat ik uit de hoofdstad van Liberia ben, en weer lekker in het rurale Afrika sta! Ja, ik ben hier in Gbarnga voor de komende tijd wel op mijn plek. Maar goed, wat maakt het hier zo leuk en wat ga ik de komende tijd doen?
Afgelopen dinsdagavond ben ik veilig in Gbarnga en in mijn guesthouse aangekomen. De volgende ochtend werd ik me bewust van de fijne plek waar ik terecht was gekomen. Ook al voelt het wel wat stom om als antropoloog in een duur guesthouse te zitten, en is mijn kamer wel heel klein en donker, ik ben blij met waar ik zit! ’s Avonds heb ik electriciteit, heb ik een bed waar ik kan slapen en heb ik een wc met pot waar ik gewoon op kan zitten. En overdag ben ik lekker in het veld, waarbij ik zoveel mogelijk ‘Afrikaantje speel’. Deze uitdrukking bedacht ik vanavond, en ook al klinkt het niet echt als een serieuze business, voor mij is dat het wel. Ik doe namelijk mijn best om zoveel mogelijk een Afrikaanse vrouw te worden en om zo goed mogelijk te begrijpen wat het inhoudt om een vrouw in Liberia te zijn. Maar goed, hoe hard ik mijn best doe, hoe mooi mijn haar is ingevlochten, hoe veel ik ook door de modder loop, en hoe hard ik probeer Kpelle te spreken, ik blijf de blanke. Vandaar het ‘Afrikaantje spelen’. Ik word nooit een Afrikaan, maar ik probeer me wel zoveel mogelijk te gedragen! En ik denk dat dat me wel goed afgaat. Samen met Garmai, een vrouw van 32 die mij helpt met mijn onderzoek, meng ik me in allerlei aspecten van haar dagelijks leven. Zo heb ik met haar boodschappen op de markt gedaan, om vervolgens een Afrikaanse maaltijd te bereiden. Ben ik met haar naar vrouwengebedsgroep gegaan, heb ik mijn haar in laten vlechten, en heb ik vanmorgen een workshop van de kerk bijgewoond. Bij al deze activiteiten ontmoet ik weer allemaal andere vrouwen die erg geïnteresseerd zijn in mij en mijn onderzoek, iedereen probeert me dan ook zoveel mogelijk te helpen om met weduwen in contact te komen. Daarnaast heb ik ook gewoon leuke gesprekken over hun leven, zo heb ik vanmorgen echt een heel interessant gesprek gehad over het gebruik van anticonceptie en het krijgen van kinderen. Juist zulke gesprekken, zijn de kleine geniet momentjes van mijn onderzoek in Liberia. Andere dingen zijn het horen van hoe mooi ik wel niet ben (sorry, maar iedereen zegt dat ik beautiful ben), het horen van hoe vriendelijk ik wel niet ben, het welkom geheten worden door de kinderen van Garmai, die naar de weg komen rennen zodra ze me aan zien komen en die vervolgens de hele tijd hand in hand willen lopen, het brood en fruit kopen op de markt, of het ritje op een van de motors (het openbaar vervoer) waarbij mijn benen steeds weer onder de modder spetters zitten doordat het hier regenseizoen is.
De komende dagen zal mijn leven er hier niet veel anders uit zien, zo ga ik morgenochtend naar de kerk, morgenmiddag naar een vrouwen-bijeenkomst, en maandag ga ik naar een dorpje waar een van de weduwen woont die ik ontmoet heb. Ik kijk er erg naar uit om dan ook echt met mijn doelgroep in contact te komen, maar ergens kijk ik er wel tegen op, want hoe mooi Liberia ook is, het blijft een land dat een verschrikkelijke geschiedenis heeft. Het is niet iets dat heel duidelijk aanwezig is, meer verborgen, zoals de ruïnes van huizen die alweer volledig begroeid zijn of beschut door gras en bomen. Of zoals de mensen die vriendelijk naar je lachen, maar die je de meest verschrikkelijke dingen over de oorlog kunnen vertellen. Ook van oorlogsweduwen zal ik deze verhalen te horen krijgen, en ik hoop dat ik de mensen hier op een goede manier mag benaderen wanneer ze hun verhaal vertellen, maar dat ik het zelf ook een goed plekje kan geven. Dit zal iets zijn wat ik nu al aan het leren ben, door alles wat Garmai me verteld heeft, maar het zal ook iets zijn waar ik mezelf ook nog wel tegen kan gaan komen, zeker wanneer ik ontdek dat deze mensen nog steeds in een benarde situatie leven.
Maar goed, hoe dat allemaal zit, dat ga ik de komende weken ontdekken. Voor nu wil ik jullie via de foto’s de mooie kant laten zien van Liberia, om te bewijzen dat het land niet alleen maar een na-oorlogs land is, maar dat het ook ontzettend mooie kanten heeft. De kanten, die maken dat ik van Afrika hou!
Lieve groetjes, Janita
PS. Reageer er maar op los hoe het in Nederland is, want de contacten met Nederland maken het mogelijk dat ik kan blijven genieten van mijn tijd hier!
-
25 Augustus 2012 - 23:44
Welmoed:
Hheeeeeeey zus!!!
Wat leuk om te lezen allemaal .
Je mist niet veel in nederland wat betreft het weer. Het lijkt hier net het regen seizoen.
Verder gaat hier alles goed. Het is erg gezellig met douwe.
Mijn laatste vakantie week gaat overmorgen in.
Dus daar ga ik nog van genieten. Moet nog van 3 dagen werken , ook een keer paviljoen (dat is bij het water).
Spreek je snel weer lieve zus!!!
Xx
Ps. Nog 119 dagen!! Hihi
-
26 Augustus 2012 - 08:43
Fam V D Weijde:
Ook in sliedrecht worden je leuke en mooie belevenissen gevolgd hoor.een goede tijd gewenst verder!veel succes,sterkte en zegen -
26 Augustus 2012 - 09:25
Ada:
ha Janita, fijn te lezen dat je een fijne plek hebt om te verblijven. En dat je geniet van het opgaan in het Afrikaanse zijn.
Het lijkt mij inderdaad moeilijk, wat voor verhalen ga je krijgen en hoe reageer je daarop?
Doe maar niet te veel je best. mijn ervaring is dat ik dan op slot ga zitten e/o juist de gekste dingen doe of zeg. Wees maar Janita met alles wat je geleerd hebt als 22 jarige, (Of ben je 23.?) Dan is het goed en achteraf zal je best weleens het gevoel hebben dat het beter had gekund. Maar dat is dan achteraf. Juist die ervaring zal maken dat je groeit. Lieverd succes!
Hier is alles goed. -
26 Augustus 2012 - 10:50
Sylvie:
Wat fijn dat je op zo'n heerlijke plek bent terechtgekomen en al zoveel leuke mensen hebt ontmoet!! Wel een raar idee, die oorlog zo op de achtergrond maar toch heel aanwezig. Het zal wat dat betreft inderdaad nog wel pittig gaan worden denk ik, maar dat moet je volgens mij maar een beetje over je heen laten komen.
Hier mis je nog steeds niks hoor, als ik nu naar buiten kijk dan zeikt het van de regen...
Liefs Syl -
26 Augustus 2012 - 13:50
Ineke:
Hey Janita,
Lekker na de vakantie even bijlezen met jouw avonturen. Mooi om te lezen dat je niet zomaar een hart hebt voor Afrika, maar specifiek voor het landelijke gedeelte. Hier gaat alles verder goed, we hebben een heerlijke vakantie gehad. Als je tijd en internet hebt kan je op de Facebook van Michiel onze foto's kijken.
Succes met alles!
Ineke -
26 Augustus 2012 - 15:12
Sophie:
Heey lieve Janita,
Goed om te horen dat je onderzoek al zo'n vaart loopt, dat zal je tijd daar ook sneller en leuker maken denk ik. Hier is het vandaag echt vreselijk hard aan het regenen (het is echt alsof er een enorme douche boven Utrecht hangt, geloof me), dus wees maar blij met de warmte daar.
Veel liefs xxx -
26 Augustus 2012 - 16:12
Greet :
Hoi mooie Janita,
Wat goed om te lezen dat de start op Gbarnga goed is bevallen. We hadden al gegoogeld en zagen al wel het heeeele grote verschil met Monrovia.
Hier is het een regenachtige zondag ( het komt met bakken uit de lucht). Lana heeft net een 'proefje' moeten rijden te paard, dat is goed gegaan. Ze is gestart in de brugklas. De eerste week is heel goed gegaan.
Jiu-Lin is op internet naar liedjes van Kinderen voor Kinderen aan het luisteren en zingt uit volle borst mee.
Straks gaan we lekker uit eten; spare ribs eten in Tiel. Dat was de wens van Jiu-lin die mocht kiezen omdat ze alweer 9 jaar bij ons is.
Veel plezier verder in Gbarnga en heel veel succes met het onderzoek.
Knuffels uit Druten!! -
26 Augustus 2012 - 23:02
Charlotte:
Jan!
Wat geweldig om te lezen weer. Wat heb je toch een schrijverstalent! En wat goed dat het zo lekker loopt met je onderzoek. Dat iedereen zo behulpzaam is is echt zo fijn voor je onderzoek! En inderdaad, die verhalen gaan waarschijnlijk heel heftig zijn. Maar juist het in beeld brengen van deze verhalen kunnen zo waardevol zijn. Je doet het dus zeker niet voor niets!!
Mijn moeder was eerder met reageren dan ik maar hier is alles goed! Woensdag eindelijk echt afgestudeerd, gisteren een klein feestje gehouden en nu aan het genieten van het leven als 'student-af' ;) En binnenkort mailen we weer!
Liefs -
27 Augustus 2012 - 18:35
Hannah:
Mooi Janita!
blijf het echt bijzonder vinden hoe je dat kunt, je zo ongedwongen in zo'n cultuur mengen. Echt knap. Je bent een natuurtalent antropoloog. Succes de komende tijd!
Groetels Hannah -
27 Augustus 2012 - 19:05
Lana:
Lieve Janita
Hoe gaat het met je???
Met mij goed, op de middelbare school gaat het ook goed.
Zijn de slakken lekker???
De spare-ribs waren lekker. (mmmhhhmm)
Ik wens je nog prettige maanden!!!
Liefs je nichtje Lana(l)
-
27 Augustus 2012 - 19:05
Lana:
Lieve Janita
Hoe gaat het met je???
Met mij goed, op de middelbare school gaat het ook goed.
Zijn de slakken lekker???
De spare-ribs waren lekker. (mmmhhhmm)
Ik wens je nog prettige maanden!!!
Liefs je nichtje Lana(l)
-
27 Augustus 2012 - 19:05
Lana:
Lieve Janita
Hoe gaat het met je???
Met mij goed, op de middelbare school gaat het ook goed.
Zijn de slakken lekker???
De spare-ribs waren lekker. (mmmhhhmm)
Ik wens je nog prettige maanden!!!
Liefs je nichtje Lana(l)
-
27 Augustus 2012 - 19:05
Lana:
Lieve Janita
Hoe gaat het met je???
Met mij goed, op de middelbare school gaat het ook goed.
Zijn de slakken lekker???
De spare-ribs waren lekker. (mmmhhhmm)
Ik wens je nog prettige maanden!!!
Liefs je nichtje Lana(l)
-
27 Augustus 2012 - 23:23
Trudie:
He lieve Janita,
You are so beautiful .... to us. De mensen in Liberia hebben dus helemaal gelijk. Wat leuk om je mooie verhaal te lezen en wat heb je al veel contacten. Begrijp ik het goed dat Garmai de hele tijd met je mee gaat als tolk en hulp? Of heeft zij ook een andere taak? Wij lezen het graag in je volgende blog.
Wij zijn heel blij dat je nu op een plek woont waar jij het naar je zin hebt en dicht bij je 'onderzoeksgroep'.
Je haar is weer prachting!!
Geniet er van, lieve meid
Trudie -
28 Augustus 2012 - 09:56
Susanne:
Dag mooi mens!
Wat fijn dat je de stad uit bent en je je thuis voelt landinwaarts :)
Ik hoop dat je veel kunt bereiken daar, in je onderzoek en 'voor jezelf', dat je prachtige herinneringen opbouwt en niet al te veel heimwee hebt.
Gelukkig zijn er geen belangrijke voetbalwedstrijden (toch 0:)?), want dat zou veels te saai zijn zonder jou ^^
Heel veel succes!
Liefs :) -
28 Augustus 2012 - 20:52
Ineke:
Hey Janita,
Helemaal geïnspireerd door jou leent Michiel nu geld uit aan een vrouw in Gbarnga via Kiva! Toevallig vonden we iemand die precies in die regio woont :)
Liefs! -
29 Augustus 2012 - 00:18
Diana:
Hey Janita,
Niet te hard van stapel lopen daar, anders ben je straks veel eerder dan gepland klaar met je onderzoek. Zou een beetje jammer zijn als je daardoor het geliefde Afrika eerder moet verlaten! Tja en het nooit echt Afrikaan kunnen zijn: dat blijft jammer ja al ben ik er van overtuigd dat één van onze voorouders Afrikaans bloed moet hebben, jammer dat we daar niet een klein beetje kleur van mee gekregen hebben, zou het voor het intergreren makkelijker hebben gemaakt!
Blijf genieten daar en vooral praten (of kleien met de modder :-)) over de moeilijke verhalen die je ga horen, liefs Diana -
29 Augustus 2012 - 11:36
Douwe:
Wat een heerlijk positief verhaal! Ik lees het, zie het voor me, kijk naar buiten en denk... bleh, saai Nederland!
Voel je geliefd, met deze reactie erbij heb je 18 reacties, waarvan zelfs 4 van je nichtje! -
29 Augustus 2012 - 11:59
Liset:
hey lieve meid!
Wat enorm goed om te lezen dat het zo lekker gaat daar en het je zo goed bevalt! Snap heel goed dat een wat luxere omgeving heerlijk kan zijn en je daarbij ook wat meer rust brengt, aangezien je heel wat dingen meemaakt en hoort van iedereen daar! Echt geweldig om je verhalen te lezen! Lees je verhalen graag!
Ik en Matthijs hebben vandaag de sleutel van ons huis aan de fruithof gekregen! Ik weet niet of je al wist van onze samenwoon plannen, maar nu is het eindelijk zo ver!! We hebben er allebei erg veel zin in en als je terug bent, moet je echt langskomen hoor!!!! Wil je zo graag het huis laten zien!! Ben er helemaal happy mee!!
Blijf genieten daar!!
Liefs Liset -
30 Augustus 2012 - 12:30
Simone Crince:
Hi Janita,
Super om te lezen hoe het met je gaat! Het is bij jou daar echt regenseizoen zeg, hier valt af en toe een miezer buitje.... Snap nu waarom je schreef dat je door de modder liep hihi.
We houden elkaar op de hoogte!
Xx -
31 Augustus 2012 - 20:29
Maaike Zegt:
Met plezier je leuke berichten gelezen ,volgend jaar kun je weer mooi eens vertellen bij de senioren ,als je het wilt natuurlijk Nog een fijne tijd groetjes Willem Maaike -
01 September 2012 - 16:43
Greetje:
Ha lief nichtje
Even de mogelijkheid om op internet te zijn; dus mooi de kans je verhalen bij te lezen en je foto's te bekijken.
Tjonge , ik dacht dat ze in Afrika niet zo snel waren, maar én je bent al getrouwd én je plaatst al een foto van 'je zoon' die al geen baby meer is....
Ik wens je heel veel succes toe verder met je onderzoek, fijn dat je tot nu toe goed opgevangen wordt.
Ook sterkte met het geen je te horen krijgt en ook met (denk ik zo) het missen van bepaalde personen
:-)
Maar als ik zo lees zijn ze bij Douwes familie al hard bezig het 'feestmaal' voor te bereiden voor hun 'verloren dochter ' (grapje)
weet dat hier heel veel mensen aan je denken en in gedachte heel dicht bij je zijn (zou mooi zijn als je dat ook nog kon voelen he)
dikke knuffel Greetje
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
